Güneşli ılık bir sonbahar günüydü...Aaah tabi ki hayır!!Burası ankara ekimin yirmisindeyiz.Hava genelde olduğu gibi soğuk, kapalı ve rüzgarlı.Dersanede geçirdiğim sıkıcı koca bir yıl boyunca hep deniz kenarında güneşli sıcacık bir ülkede üniversite hayatıma, yani yeni hayatıma merhaba demeyi hayal etmiştim.Ama olmadı işte...Ailem ek tercihlerime el attı ve ankarada bana göre eğlence hayatıyla ünlü fakat veliler arasında ve dünya çapında kaliteli eğitimiyle ünlenmiş bi üniversiteyi tercih ettiler benim için.Maksat minik kızları yanlarında olsun!!
Sabah erkenden uyandım.İki hafta öncesinden ne giyeceğime karar vermiştim.Okulun ilk günüydü ve okulum bakımlı kızlarıyla ünlü bi okuldu.Bu yıl oldukça moda olan benim de hemen bikaç çift edindiğim pufidik pembe botlarımla uyumlu beyaz mini elbisemi giydim.Yüzüme açık renkli fondötenimi sürdüm-ee ne de olsa bu yıl vampir makyajı moda-koyu mavi olan gözlerim daha da parlamıştı şimdi.Ve son olarak pembe allıklar ve toz pembe dudak parlatıcım.Evet şimdi herşey tamamdı.
Babamın geçen yıl doğum günümde; marmaristeki neredeyse tüm odaları denizi gören villayı satıp -her yaz yurt dışına çıkdığımızdan son beş yıldır uğramaz olmuştuk- yerine bana aldıgı siyah arabama bindim.Son sürat okula gittim.Okulun büyük otoparklarından birine park ettim ve beyaz cam güneş gözlüklerimi takıp indim arabamdan.Ağır adımlarla okula doğru yürümeye başladım.Oldukça yavaş ve kendinden emin yürüyordum çünkü herkesin bu ayrıntılarla düşünülmüş güzel kombini görmesini istiyordum.Ben yürürürken insanların çoğunun sohbeti kesip beni izlediğini farkediyordum.Bu durum benim için oldukça olağandı.İnsanlar beni çoğunlukla çocukken oynadığımız barbie bebeklere benzetirdi.Bunda belime uzanan açık sarı parlak saçlarımın da etkisi vardı tabi.fakat benim saçlarım barbienini aksine daha gür ve biraz da dalgalıydı.Aile dostlarımız beni; 20 yaşındayken babamın iş seyahatinde tanıştığı rus kökenli olan anneme benzetirdi...
Türkish Gossip Girl tarzında bir roman olabilirdi bi tanecik kuzim Ayşeciğin kitabı yazılsaydı....
Sabah erkenden uyandım.İki hafta öncesinden ne giyeceğime karar vermiştim.Okulun ilk günüydü ve okulum bakımlı kızlarıyla ünlü bi okuldu.Bu yıl oldukça moda olan benim de hemen bikaç çift edindiğim pufidik pembe botlarımla uyumlu beyaz mini elbisemi giydim.Yüzüme açık renkli fondötenimi sürdüm-ee ne de olsa bu yıl vampir makyajı moda-koyu mavi olan gözlerim daha da parlamıştı şimdi.Ve son olarak pembe allıklar ve toz pembe dudak parlatıcım.Evet şimdi herşey tamamdı.
Babamın geçen yıl doğum günümde; marmaristeki neredeyse tüm odaları denizi gören villayı satıp -her yaz yurt dışına çıkdığımızdan son beş yıldır uğramaz olmuştuk- yerine bana aldıgı siyah arabama bindim.Son sürat okula gittim.Okulun büyük otoparklarından birine park ettim ve beyaz cam güneş gözlüklerimi takıp indim arabamdan.Ağır adımlarla okula doğru yürümeye başladım.Oldukça yavaş ve kendinden emin yürüyordum çünkü herkesin bu ayrıntılarla düşünülmüş güzel kombini görmesini istiyordum.Ben yürürürken insanların çoğunun sohbeti kesip beni izlediğini farkediyordum.Bu durum benim için oldukça olağandı.İnsanlar beni çoğunlukla çocukken oynadığımız barbie bebeklere benzetirdi.Bunda belime uzanan açık sarı parlak saçlarımın da etkisi vardı tabi.fakat benim saçlarım barbienini aksine daha gür ve biraz da dalgalıydı.Aile dostlarımız beni; 20 yaşındayken babamın iş seyahatinde tanıştığı rus kökenli olan anneme benzetirdi...
Türkish Gossip Girl tarzında bir roman olabilirdi bi tanecik kuzim Ayşeciğin kitabı yazılsaydı....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder