Sonsuz bir karanlığın içinden doğdum. Işığı gördüm, korktum. Ağladım.
Zamanla ışıkta yaşamayı öğrendim. Karanlığı gördüm, korktum.
Gün geldi sonsuz karanlığa uğurladım sevdiklerimi...
Ağladım.
* * *
Yaşamayı öğrendim.
Doğumun, hayatın bitmeye başladığı an olduğunu; aradaki bölümün, ölümden çalınan zamanlar olduğunu öğrendim.
* * *
Zamanı öğrendim.
Yarıştım onunla...
Zamanla yarışılmayacağını, zamanla barışılacağını, zamanla öğrendim...
* * *
İnsanı öğrendim.
Sonra insanların içinde iyiler ve kötüler olduğunu...
Sonra da her insanın içinde iyilik ve kötülük bulunduğunu öğrendim.
* * *
Sevmeyi öğrendim.
Sonra güvenmeyi...
Sonra da güvenin sevgiden daha kalıcı olduğunu, sevginin güvenin sağlam zemini üzerine kurulduğunu öğrendim.
* * *
İnsan tenini öğrendim.
Sonra tenin altında bir ruh bulunduğunu...
Sonra da ruhun aslında tenin üstünde olduğunu öğrendim.
* * *
Evreni öğrendim.
Sonra evreni aydınlatmanın yollarını öğrendim.
Sonunda evreni aydınlatabilmek için önce çevreni aydınlatabilmek gerektiğini öğrendim.
* * *
Ekmeği öğrendim.
Sonra barış için ekmeğin bolca üretilmesi gerektiğini...
Sonra da ekmeği hakça üleşmenin, bolca üretmek kadar önemli olduğunu öğrendim.
* * *
Okumayı öğrendim.
Kendime yazıyı öğrettim sonra...
Ve bir süre sonra yazı, kendimi öğretti bana...
* * *
Gitmeyi öğrendim.
Sonra dayanamayıp dönmeyi...
Daha da sonra kendime rağmen gitmeyi...
* * *
Dünyaya tek başına meydan okumayı öğrendim genç yaşta...
Sonra kalabalıklarla birlikte yürümek gerektiği fikrine vardım.
Sonra da asıl yürüyüşün kalabalıklara karşı olması gerektiğine aydım.
* * *
Düşünmeyi öğrendim.
Sonra kalıplar içinde düşünmeyi öğrendim.
Sonra sağlıklı düşünmenin kalıpları yıkarak düşünmek olduğunu öğrendim.
* * *
Namusun önemini öğrendim evde...
Sonra yoksundan namus beklemenin namussuzluk olduğunu; gerçek namusun, günah elinin altındayken, günaha el sürmemek olduğunu öğrendim.
* * *
Gerçeği öğrendim bir gün...
Ve gerçeğin acı olduğunu...
Sonra dozunda acının, yemeğe olduğu kadar hayata da lezzet kattığını öğrendim.
* * *
Her canlının ölümü tadacağını, ama sadece bazılarının hayatı tadacağını öğrendim.
Can Dündar
I was born in an eternal darkness. I saw the light, I was scared. I cried.
Over time I learned to live in light. I saw the darkness, I was scared.
After a while I waved the loved ones in eternal darkness
I cried.
***
I learned to live.
I learned that birth is the moment that starting to finish the life and the sections between are times which stolen from the dead
***
I've kearned time.
I raced with it ...
Over time, I learned you can't race with time, you just can make peace with it
***
I learned people.
Then there are goods and evils in people...
Then I learned that the good and evil within every human being.
***
I learned to love.
Then the trust ...
Then I learned trust is more permanent then love, love was founded on solid ground of trust
***
I learned the human skin.
Then there is a soul under this skin ...
Then I learned that the soul is actually over the skin.
***
I learned the UNIVERSE.
Then I learned the ways of lighting the UNIVERSE.
Finally, I learned for enlighten the UNIVERSE before you should enlighten your environment
***
I learned bread.
Then I learned you need to produce plenty of bread for peace ...
Then I learned that sharing bread fairly is as important as to produce plenty of bread.
***
I learned to read.
I taught myself writing after ...
And after a while writing taught me myself ...
***
I learned to go.
Then to return because of not standing...
Then to go Even though myself...
***
I learned to defy the world alone at a young age ...
Then I realized you should walk with crowds.
Then I realized the main walking should be against the crowds.
***
I learned to think.
Then I learned to think in patterns.
Then I learned that the healthy thoughts is destroying patterns.
***
I learned the importance of honor at home ...
Then I learned that it's dishonesty to expect honesty from devoid; and real honor is not to touch to sin even if it's under your hand.
***
I learned the truth one day ...
And the truth is painful ...
Then, I learned a dose of pain, adds flavor to life as to food.
***
I learned every living thing tastes the death but just somes taste the life.
Can Dundar
Zamanla ışıkta yaşamayı öğrendim. Karanlığı gördüm, korktum.
Gün geldi sonsuz karanlığa uğurladım sevdiklerimi...
Ağladım.
* * *
Yaşamayı öğrendim.
Doğumun, hayatın bitmeye başladığı an olduğunu; aradaki bölümün, ölümden çalınan zamanlar olduğunu öğrendim.
* * *
Zamanı öğrendim.
Yarıştım onunla...
Zamanla yarışılmayacağını, zamanla barışılacağını, zamanla öğrendim...
* * *
İnsanı öğrendim.
Sonra insanların içinde iyiler ve kötüler olduğunu...
Sonra da her insanın içinde iyilik ve kötülük bulunduğunu öğrendim.
* * *
Sevmeyi öğrendim.
Sonra güvenmeyi...
Sonra da güvenin sevgiden daha kalıcı olduğunu, sevginin güvenin sağlam zemini üzerine kurulduğunu öğrendim.
* * *
İnsan tenini öğrendim.
Sonra tenin altında bir ruh bulunduğunu...
Sonra da ruhun aslında tenin üstünde olduğunu öğrendim.
* * *
Evreni öğrendim.
Sonra evreni aydınlatmanın yollarını öğrendim.
Sonunda evreni aydınlatabilmek için önce çevreni aydınlatabilmek gerektiğini öğrendim.
* * *
Ekmeği öğrendim.
Sonra barış için ekmeğin bolca üretilmesi gerektiğini...
Sonra da ekmeği hakça üleşmenin, bolca üretmek kadar önemli olduğunu öğrendim.
* * *
Okumayı öğrendim.
Kendime yazıyı öğrettim sonra...
Ve bir süre sonra yazı, kendimi öğretti bana...
* * *
Gitmeyi öğrendim.
Sonra dayanamayıp dönmeyi...
Daha da sonra kendime rağmen gitmeyi...
* * *
Dünyaya tek başına meydan okumayı öğrendim genç yaşta...
Sonra kalabalıklarla birlikte yürümek gerektiği fikrine vardım.
Sonra da asıl yürüyüşün kalabalıklara karşı olması gerektiğine aydım.
* * *
Düşünmeyi öğrendim.
Sonra kalıplar içinde düşünmeyi öğrendim.
Sonra sağlıklı düşünmenin kalıpları yıkarak düşünmek olduğunu öğrendim.
* * *
Namusun önemini öğrendim evde...
Sonra yoksundan namus beklemenin namussuzluk olduğunu; gerçek namusun, günah elinin altındayken, günaha el sürmemek olduğunu öğrendim.
* * *
Gerçeği öğrendim bir gün...
Ve gerçeğin acı olduğunu...
Sonra dozunda acının, yemeğe olduğu kadar hayata da lezzet kattığını öğrendim.
* * *
Her canlının ölümü tadacağını, ama sadece bazılarının hayatı tadacağını öğrendim.
Can Dündar
I was born in an eternal darkness. I saw the light, I was scared. I cried.
Over time I learned to live in light. I saw the darkness, I was scared.
After a while I waved the loved ones in eternal darkness
I cried.
***
I learned to live.
I learned that birth is the moment that starting to finish the life and the sections between are times which stolen from the dead
***
I've kearned time.
I raced with it ...
Over time, I learned you can't race with time, you just can make peace with it
***
I learned people.
Then there are goods and evils in people...
Then I learned that the good and evil within every human being.
***
I learned to love.
Then the trust ...
Then I learned trust is more permanent then love, love was founded on solid ground of trust
***
I learned the human skin.
Then there is a soul under this skin ...
Then I learned that the soul is actually over the skin.
***
I learned the UNIVERSE.
Then I learned the ways of lighting the UNIVERSE.
Finally, I learned for enlighten the UNIVERSE before you should enlighten your environment
***
I learned bread.
Then I learned you need to produce plenty of bread for peace ...
Then I learned that sharing bread fairly is as important as to produce plenty of bread.
***
I learned to read.
I taught myself writing after ...
And after a while writing taught me myself ...
***
I learned to go.
Then to return because of not standing...
Then to go Even though myself...
***
I learned to defy the world alone at a young age ...
Then I realized you should walk with crowds.
Then I realized the main walking should be against the crowds.
***
I learned to think.
Then I learned to think in patterns.
Then I learned that the healthy thoughts is destroying patterns.
***
I learned the importance of honor at home ...
Then I learned that it's dishonesty to expect honesty from devoid; and real honor is not to touch to sin even if it's under your hand.
***
I learned the truth one day ...
And the truth is painful ...
Then, I learned a dose of pain, adds flavor to life as to food.
***
I learned every living thing tastes the death but just somes taste the life.
Can Dundar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder